καλικείον

καλικεῑον και καλλικεῑον, τὸ (Μ)

πεταλωτήριο, κατάστημα όπου πετάλωναν τα υποζύγια.

[ΕΤΥΜΟΛ. < καλίκι + κατάλ. -εῖον (πρβλ. βυρσοδεψ-είον, ιατρ-είον)].